Door alleen voor vandaag te leven, wordt
de last van het verleden en de angst voor de toekomst verlicht. Wij leerden al
het noodzakelijke te doen en de uitkomsten over te laten aan onze Hogere Macht.
Angst
voor de toekomst en wat er zou kunnen gebeuren, was voor velen van ons een
realiteit tijdens onze actieve verslaving. Wat als we aangehouden zouden
worden, onze baan zouden verliezen, onze partner zou komen te overlijden,
failliet zouden gaan? En ga zo maar door. Voor ons was het niet ongebruikelijk
om ons urenlang, ja zelfs dagenlang bezig te houden met wat er eventueel zou
kunnen gebeuren. Wij hielden volledige gesprekken met onszelf en we bedachten
complete scenario's voor het geval dat er ooit iets zou gebeuren. Vervolgens
lieten we onze koers bepalen door 'wat als'. Zodoende riepen we de ene na de
andere teleurstelling over onszelf op.
Door te luisteren op
bijeenkomsten, leren we dat een leven op grond van 'wat als' niet de manier is.
We leren dat leven in het heden de enige manier is om af te komen van onze
zelf bevestigende verwachtingen van kommer en kwel. We kunnen alleen omgaan met
de werkelijkheid van vandaag, niet met onze angstige toekomstbeelden.
Ertoe komen te
geloven dat er een Hogere Macht bestaat die alleen het beste met ons voor
heeft, is één manier om die angst te lijf te gaan. We horen op bijeenkomsten
dat onze Hogere Macht ons niet meer geeft dan wij per dag aankunnen. En uit
ervaring weten wij dat God, zoals wij God zien, zeker voor ons zal zorgen als
we erom vragen. In lastige situaties blijven we droog en clean door te
vertrouwen op de zorg van een Macht groter dan wijzelf. Telkens wanneer we dat
doen, worden we minder angstig voor 'wat als' en tevredener met wat is.
Ik zal naar de
toekomst kijken vanuit geloof in mijn Hogere Macht.
