Voor sommigen is bidden vragen om Gods
hulp; mediteren is luisteren naar Gods antwoord. Het tot rust brengen van de
geest door meditatie, geeft een innerlijke vrede die ons in contact brengt met
de God binnen in ons.
Het is tegen velen van ons gezegd:
'Als je leert mediteren, wees dan geduldig. Waar je precies naar moet
"luisteren" vraagt oefening.' We zijn blij dat iemand ons dit
vertelde want anders waren velen van ons na een week of twee gestopt met
mediteren. De eerste weken zijn we er misschien iedere ochtend voor gaan
zitten. We hebben onze gedachten uitgeschakeld en "geluisterd", maar
wij "hoorden" niets.
Het heeft wellicht een paar weekjes langer geduurd voordat
er werkelijk iets gebeurde. En zelfs toen het eenmaal gebeurde, was het meestal
nauwelijks merkbaar. We kwamen uit onze ochtendmeditatie en we voelden ons maar
ietsje beter over ons leven. Overdag hadden we ietsje meer empathie met de
mensen die we tegenkwamen - en stonden we ietsje meer in contact met onze
Hogere Macht.
Voor de meesten van ons was er niets spectaculairs aan die
gewaarwording - geen lichtflitsen of donderslagen. In plaats daarvan was het
iets waar een kalme kracht vanuit ging. We namen de tijd om onze ego's en onze
ideeën opzij te schuiven. In de vrijgekomen ruimte verbeterden we ons bewuste
contact met de bron van ons dagelijks herstel: God zoals wij God zien.
Meditatie was nieuw voor ons en vroeg om tijd en oefening. Maar het werkte,
zoals alle Stappen - als we eraan werkten.
Ik zal oefenen om naar de kennis van Gods wil voor
mij te "luisteren", zelfs als ik nog niet weet waarnaar ik moet
luisteren.
