We wilden een gemakkelijke uitweg. Toen
we eenmaal hulp zochten, ging het er ons alleen maar om dat we niet langer last
hadden van pijn.
Er
blijkt iets niet te werken. In feite is er al heel lang iets mis; iets wat pijn
teweegbrengt en ons leven ingewikkeld maakt. We kunnen openlijk in de complete
verwarring stappen die met het veranderen van onze manier van leven gepaard
gaat. Maar het probleem is, dat op elk willekeurig moment het gemakkelijker
lijkt om door te gaan met de pijn van onze gebreken. We kunnen ernaar verlangen
om vrij van pijn te zijn. Toch zijn we meestal niet bereid om te doen wat echt
nodig is om de oorzaak van pijn uit ons leven weg te nemen. De meesten van ons
begonnen niet eerder met zoeken naar herstel van verslaving dan nadat we
"het zat waren om het zat te zijn." Hetzelfde geldt voor de zeurende
karaktergebreken die we ons leven lang met ons mee hebben gedragen. Pas wanneer
we onze tekortkomingen echt niet langer kunnen verdragen, pas wanneer wij weten
dat de pijn van verandering niet zo slecht kan zijn als de pijn die we vandaag
ervaren, pas dan zijn de meesten van ons bereid om iets anders te proberen. Als we ergens schoon
genoeg van hebben, kunnen we gelukkig altijd gebruikmaken van de Stappen. En
als wij daartoe besluiten, zullen we inzien hoe bespottelijk het eigenlijk is.
Want zodra we aan de gang gaan met de Twaalf Stappen, beseffen we dat onze
angst voor verandering ongegrond blijkt. De Stappen vormen een evenwichtig
programma voor verandering, een programma dat we stap voor stap doorlopen. Geen
enkele afzonderlijke Stap is zo afschrikwekkend dat we er niet mee aan de slag
zouden kunnen gaan. Zodra wij de Stappen op ons leven toepassen, ervaren we een
bevrijdende verandering.
Wat me er ook van weerhoudt om een volledig en
gelukkig leven te leven, ik weet dat het programma mij stap voor stap kan
helpen veranderen. Ik hoef niet bang te zijn voor de Twaalf Stappen.
