Wij waren volkomen bereid God al deze
fouten in ons karakter weg te laten nemen.
Na
de vijfde stap gingen velen van ons er even voor zitten om 'de ware aard van
onze fouten' te overdenken. Hoe bepalend waren deze fouten voor wie wij waren
als persoon? Hoe zou ons leven er bijvoorbeeld uitzien zonder onze hoogmoed? Natuurlijk, met
arrogantie hielden wij onze fellows op afstand. Tegelijkertijd stond het ons in
de weg om van hen te leren en plezier te ondervinden. Maar gelet op een serieus
lage eigenwaarde, had trots ook z'n voordelen. We konden er ons ego mee
overeind houden. Wat zouden we ermee opschieten als we werden verlost van onze
arrogantie? En hoe moesten we ons dan overeind zien te houden? Zonder arrogantie
zouden we te midden van anderen een stapje dichter bij de plek komen waar wij
werkelijk thuishoren. Als gelijken zouden we dan waardering kunnen opbrengen
voor hun gezelschap, wijsheid en de uitdagingen waar zij voor komen te staan.
Als wij hiervoor zouden kiezen, dan mogen we van een zorgzame Hogere Macht
steun en leiding verwachten. 'Lage eigenwaarde' zou dan geen rol meer spelen. Wij hebben onze
karaktergebreken stuk voor stuk op deze manier onderzocht. Daarbij kwamen we
erachter dat ze allemaal ontoereikend waren, per slot van rekening worden ze
niet voor niets gebreken genoemd. En waren we volkomen bereid om ze allemaal
door God weg te laten nemen? Ja.
Ik zal al mijn karaktergebreken grondig onderzoeken
om na te gaan of ik bereid ben om ze door God, zoals ik God zie, te laten
wegnemen.
